گنج تو به قلب مدفون است
دل از آرزوت مشحون است
می‌کند مرا چرا رسوا
سِر دلبری که مکنون است
در سرای تن چه می‌یابی
قلب عاشقی که محزون است
نزد لیلی پری چهره
وه چه عقل‌ها که مجنون است
با تو بی نیاز از غیریم
بی تو هر که هست مغبون است
دُر عاشقی یقیناً نیست
پیش بنده‌ای که مظنون است
درباره این سایت